Kopergebrek
De meest voorkomende afwijking ten gevolge van kopergebrek
is swayback, waarbij er sprake is van afwijkingen in het zenuwstelsel en er
bewegingsstoornissen optreden.
In gebieden met een geringe kopervoorziening en bij rassen met een geringe of slechte koperbenutting moeten maatregelen getroffen worden om kopergebrek te voorkomen. Het bepalen van hoeveel koper nodig is is lastig, omdat de marge tussen te weinig en te veel koperopname klein is. Bovendien is er tussen de rassen een groot verschil in ‘koperbenutting’. De texelaar is een goede koperbenutter en is daarom gevoelig voor kopervergiftiging. Bijvoorbeeld het Fins Landschaap en het Drents Heideschaap daarentegen zijn veel minder goede koperbenutters en zijn daarom gevoelig voor kopergebrek. En hoe zit het dan met de ingekruiste rassen voor wat betreft die koperbenutting? Maar ook de diagnose kopervergiftiging of kopergebrek is erg lastig op het moment dat verschijnselen zich voordoen, omdat de dierenarts daarbij niet de beschikking heeft over (eerdere) gegevens.
Koper kan op verschillende manieren worden verstrekt:
NB: Standaard is schapebrok en mineraalblok voor schapen afgestemd op de Texelaar om een kopervergiftiging te voorkomen.
Bij verschijnselen van kopergebrek kan:
NB: Het vaststellen van kopergebrek wordt nog extra moeilijk, omdat er meerdere vergelijkbare ziektebeelden zijn.
In gebieden met een geringe kopervoorziening en bij rassen met een geringe of slechte koperbenutting moeten maatregelen getroffen worden om kopergebrek te voorkomen. Het bepalen van hoeveel koper nodig is is lastig, omdat de marge tussen te weinig en te veel koperopname klein is. Bovendien is er tussen de rassen een groot verschil in ‘koperbenutting’. De texelaar is een goede koperbenutter en is daarom gevoelig voor kopervergiftiging. Bijvoorbeeld het Fins Landschaap en het Drents Heideschaap daarentegen zijn veel minder goede koperbenutters en zijn daarom gevoelig voor kopergebrek. En hoe zit het dan met de ingekruiste rassen voor wat betreft die koperbenutting? Maar ook de diagnose kopervergiftiging of kopergebrek is erg lastig op het moment dat verschijnselen zich voordoen, omdat de dierenarts daarbij niet de beschikking heeft over (eerdere) gegevens.
Koper kan op verschillende manieren worden verstrekt:
- Via het aanbieden van mineraalblok/liksteen voor runderen i.p.v. schapen.
- Via rundveebrok i.p.v. schapenbrok.
NB: Standaard is schapebrok en mineraalblok voor schapen afgestemd op de Texelaar om een kopervergiftiging te voorkomen.
Bij verschijnselen van kopergebrek kan:
- 25 ml van een 1% kopersulfaatoplossing worden toegediend
via de bek.
- Een koperbolus worden ingeven via de bek.
- Een koperverbinding worden ingespoten: laat dit
door een dierenarts doen, omdat dit niet zonder risico is.
NB: Het vaststellen van kopergebrek wordt nog extra moeilijk, omdat er meerdere vergelijkbare ziektebeelden zijn.